Η πάγια ερώτηση με την οποία έρχεται αντιμέτωπος ένας ιστορικός όταν διδάσκει το μάθημά του στους μαθητές του είναι « Γιατί, κυρία, μαθαίνουμε Ιστορία;
Σε τι μας χρησιμεύει αφού κανένας δε μας σταματάει στον δρόμο να μας ρωτήσει πότε έγινε η συνθήκη του Κιουτσούκ – Καϊναρτζή;».
Κάθε φορά, λοιπόν, ο ιστορικός καλείται να εξηγήσει την προσφορά και την αξία της επιστήμης που ο ίδιος λατρεύει και οι άλλοι συνήθως υποτιμούν.
« Η Ιστορία είναι αυτή που είναι και όχι αυτή που θα θέλαμε να είναι». Η Ιστορία απαιτεί μελέτη και ήθος τόσο από τον διδάσκοντα όσο και από τον διδασκόμενο αφού το περιεχόμενό της είναι τα κατορθώματα της ανθρώπινης φυλής.
Είναι μάθημα απαιτητικό και απαιτεί μελέτη γιατί η ίδια η ετυμολογία της λέξης ιστορία (από το αρχαίο ρήμα οἶδα που σημαίνει γνωρίζω) υποδηλώνει τη γνώση και είναι γνωστό ότι τη γνώση δεν την αποκτάει κανείς παρά με κόπο και συνεχή μελέτη.
Απαιτεί ήθος από την πλευρά του καθηγητή, γιατί μια στοχευμένη και όχι φωτισμένη διδασκαλία της Ιστορίας μπορεί να παρασύρει τους μαθητές είτε προς την υιοθέτηση εθνικιστικών και σωβινιστικών τάσεων, που στοχοποιούν το εθνικά διαφορετικό είτε προς τον ενστερνισμό διεθνιστικών αξιών που προδίδουν την εθνική συνείδηση και το Έθνος.
Απαιτεί, τέλος, και ήθος από την πλευρά των μαθητών γιατί καλούνται να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να εκφέρουν άποψη και εμπεριστατωμένη κρίση για γεγονότα και πρόσωπα που δεν γνωρίζουν σε βάθος, όπως βλέπουμε να γίνεται γύρω μας αδιαλείπτως.
« Οι άνθρωποι είναι δημιουργοί της Ιστορίας αλλά δε γνωρίζουν ότι τη δημιουργούν οι ίδιοι» (Karl Marx).
Η Ιστορία είναι η καθημερινότητα που ζούμε, οι ενέργειες και οι αποφάσεις που θα επηρεάσουν ή ακόμα και θα καθορίσουν το μέλλον.
Συνεπώς, η γνώση του ιστορικού παρελθόντος βοηθάει τον άθρωπο, οποιασδήποτε ηλικίας και ιδιότητας, να κρίνει το παρόν και να αποφύγει την επανάληψη μοιραίων λαθών στο μέλλον.
Κυρίως η νέα γενιά που ζει σε μια περίοδο καταιγιστικών αλλαγών και μεγάλων προκλήσεων οφείλει να ξέρει την ιστορία του Έθνους της για να το στηρίξει και να το στελεχώσει στη νέα εποχή.
Βοηθός σε αυτή την προσπάθεια είναι ο τίμιος ιστορικός, που μπορεί να διδάξει στα παιδιά – εκτός από την απαραίτητη εξιστόρηση προσωπικοτήτων, μαχών, συνθηκών, αιτίων, αποτελεσμάτων και αφορμών – έναν νέο τρόπο να εξετάζουν τα πράγματα διευρύνοντας την εικόνα τους για τον κόσμο.
Γονείς, μάθετε τα παιδιά σας Ιστορία και οπλίστε τα για τη ζωή και το άδηλο μέλλον!
Παιδιά, έχετε υπομονή όταν μελετάτε δεκάδες σελίδες παραφορτωμένες με πεδία μαχών και ονόματα, στρατηγούς και αυτοκράτορες νεκρούς αιώνες τώρα και το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει στο μέλλον, όταν μπείτε στο στίβο της ζωής ως ενεργοί δρομείς, έχοντας πάντα στο μυαλό σας τον λόγο του Σταγειρίτη ότι «τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος όμοια με όσα έχουν γίνει»!
Λίλα Δημάκη
Φιλόλογος- Ιστορικός
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΝΑΥΣΜΑ
